Ουρολοίμωξη

Εκτός από τις περιπτώσεις που η υδρονέφρωση διαγιγνώσκεται προγεννητικά και επιβάλλει τη διερεύνησή της, η πιο συχνή αιτία που οδηγεί στον έλεγχο του ουροποιητικού κατά την παιδική ηλικία είναι οι ουρολοιμώξεις.

Αναλόγως της ηλικίας εμφάνισής τους, του φύλου του παιδιού, της συμτωματολογίας – εμπύρετη ή απύρετη, της βαρύτητας και του παθογόνου μικροβίου, αποφασίζεται η διενέργεια περαιτέρω εξετάσεων μετά το πρώτο ή δεύτερο επεισόδιο.

Οι συχνότερες εξετάσεις που γίνονται για το σκοπό αυτό στα παιδιά είναι το υπερηχογράφημα του ουροποιητικού, η ανιούσα κυστεογραφία και το στατικό και δυναμικό σπινθηρογράφημα νεφρών. Κάθε μία έχει τη δική της προσφορά στη διάγνωση και παρακολούθηση και δεν υποκαθιστά η μία εξέταση την άλλη.

Σε περίπτωση που κάποια από τις παραπάνω παθήσεις διαγνωσθεί, ο παιδοχειρουργός, εξειδικευμένος στην αντιμετώπισή τους θα καθορίσει τα επόμενα βήματα και την ενδεδειγμένη αντιμετώπιση. Αυτή είναι εξατομικευμένη για κάθε μικρό ασθενή και μπορεί να ποικίλλει, από απλή παρακολούθηση με ή χωρίς χορήγηση προφυλακτικής αντιβιοτικής αγωγής μέχρι την άμεση επεμβατική αντιμετώπιση, κατάλληλη για κάθε πάθηση. Ο στόχος πάντα είναι η διαφύλαξη της λειτουργικότητας των νεφρών, αφού οι συγγενείς παθήσεις του ουροποιητικού, εφόσον δεν αντιμετωπισθούν εγκαίρως, αποτελούν τη συχνότερη αιτία χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας κατά την ενήλικο ζωή.